Hüseyin YAŞAR. Sezai Karakoç’un İmge Dünyası. Ankara, iSKAD, 2018.

Şair, algı alanına giren somut veya soyut varlıkları sezgisel bir yetenekle keşfedip estetik bir form çerçevesinde yeniden yorumlar. Bunu yapmak içinde en çok kelimelerin gücüne yani imgelere başvurur. Edebiyatımızda imge (imaj) şeklinde kullanılan bu kavramların, estetikçiler tarafından pek çok tanımı ve sınıflandırılması yapılmıştır. Recep Garip, imgeyi etkili kılmanın, ifade edebilmenin, eşyalardan faydalanmanın, geçmişle gelecek arasında bağlar kurmanın yollarını ararken zihinde uyandırılan his ve duygu olarak tarif ederken (2011: 50), Preminger’e göre en genel tanımıyla imge (imaj), dış dünyaya ait nesnel gerçekliğin zihinsel tasarımıdır (1986: 92). Yani imge şairin eşyalar karşısında zihninde oluşan görüntü ve tasarımların aktarılmasıdır.